Yaşar – Hekayələr toplusu

ağır allah ana anası anasını anasının ancaq arvad baxdı başa başını bayaqdan belə bəlkə bəri bil bircə bütün dedi dedim deyəsən dəfə dilbər düşdü düz elə elədi evdə evə əmrah əslində əvvəl gecə gələn gəlib görünür gözünü gün günü heç hələ həmin hərdən hiss idi il indi kəndə kəndin kişi kişinin qabağında qədər qəflətən qız qulam lap məndən mənə məni mənim məsmə ndi nədi nəsə niyə oğlunun oğul ona onu onun oturub ötrü öz özü özünə özünü səlim sənə səni sənin səs səsi sonra söz surxay şey tez təkcə təzədən uşaq üzünü vaxt var yaqub yazıq yenə yəqin yoxudu yusif