Salam Sarvan – Şeirlər

ad adamlar axşam ancaq at baxıb balaca belə bi bilmirəm biz boş boyda bütün çıxıb çıxıram dartılır deməli deyə deyil deyirlər dərd divarına dünyada dünyanın düşüb düşür düşürsən elə əslində fil gah gecə gedən gedirəm get gəl gəlib gördüm guya gün günü heç hələ ilahi indi insan işıq qadın qaldırdın qar qız mən məndən mənə məni məsələn narahat ndi necə nə niyə noolsun olar olma olsun olub ömrü ömür öz özünü sevdiyim sevgi səhər sən səndən səni sənin səninçin son sonra su şey taxta tək torpaq uzaq üstə üzü vaxt var yaş yaşaya yavaş yerə yox yoxdu yol yolu zaman