adam ağır altında arasında bax baxdı baş başa başını başqa belə bəlkə bil birdən biri biz bizim böyük burda bütün cəbrayıl dedi dedim demək deyib deyil deyir deyirdi dəfə elə əlini əmbə əmi əmma gah gəlib gördüm gözləri gün heç heybət hələ hətta hiss içində idi indi kişi koxa qara qədər qılınc qoca qurban lap mehbalı mən mənə məni mənim molla müəllim ndi necə nə niyə nuru olan oldu olub on ona onu onun orda öz özü sən sənə sənin səsi sfəndiyar sonra şey şəppəli tapdıq tez uzun üstündə üstünə vaxt var vardı yaxşı yenə yerə yəni yox yoxdu zəlimxan