Abbas Abdulla – Şeirlər

acı adi allah amandır ayı bağışla baxmısan beləmi bəlkə biri boşalıb buludtǝk bütün cüt çeşid çıxıb dağ dağlara dağların deyildi dodağına dolub donub dünənimə dünyaya eləyib eti evə əlli əslinin filankəs göl görəsən göy göz gözlərin gülə gülüm günəş hara hardasa heykəli xatirə içdi idimhamı il kiminsə qalıb qar qayıtmışam qoltuğunda qoşun ləpirini ləpirlər məclisdə məndən məni nazim nazimin neçə nəğməsi nəhs nǝhs oğlu olma olmaq olmasaydı olubmu onun ömr özündən raf sağlığıma salxım sentyabr səmirsiz səssiz sözlərin tez təbəssüm təbəssümdən tənək titrǝk unudammaram ürəksiz ürəyim üzümə vaxtsa vüqarlı yadımdan yağdı yağmadı yanında yarpağı yaş yaşayıbmı yaşıdı yerdə yüz zaman