Abbas Abdulla – Şeirlər

acı adi allah amandır aparıram ayı bağışla bəlkə bircə biri bizi bütün cüt çeşid çıxıb dağ dağlara dağların demə deyildi di dünənimə dünənimi dünyaya eləyib əfsanə əlli əslinin filankəs göl görəsən göy göz gülə günəş hara heykəli hikməti xatirə içdi idimhamı il qala qar qınamayın qoltuğunda qoşun qucağımda ləpirini ləpirlər məclisdə mən məndən məni nağıl nazim nazimin neçə nə nəğməsi nəhs nǝhs oğlu olma olmaq olmasaydı olubmu onun ovcunuzla ovuc ömr özündən sabaha sabahıma sağlığıma salxım sentyabr sən siz tez təbəssüm təbəssümdən təbiəti tənək torpağımı unudammaram varlarinin vüqarlı yağdı yağmadı yanında yaradan yarpağı yaş yaşayıbmı yaşıdı yerdə yox yüz zaman