Xaqani Şirvani – Töhfətül–Iraqeyn

an ancaq bax baş belə bil biri böyük bunu burada bütün can dedi deyə deyil dil dörd dünya dünyada dünyaya edər edir elə et etdi ey əlindən fələk fi gah get gəl gəlib gördüm gözəl gün günəş heç həmən xaqani xoş içində inan insan kim qara qədər qızıl lakin mən mənə mənəm məni mənim min nə nur olar oldu olmuşdur olsa olsun olur ona onlar onların onu onun öz özü sanki səhər sən sənə səni sənin sonra söz sözü su tamam tez tək təri torpağı torpaq üz üzük var verdi verən yaxşı yeddi yenə yer yəqin yox yol yüz zaman