Vaxt

adam adamı ağ axı allah arıq arvad arvadı aşağı ayağa baxdı baxır belə bilmirəm biri bizim böyük bütün çıxdı çıxıb dedi deyir dəfə durub dünya düşdü elə əlini getdi gəldi gəlib gördü göy göyə gözləri gözlərini gün heç hələ hündür xas içində idi igid il iri iş keçib kənd kərəm kiçik kişi kişinin komandir kök qalxıb qar qara qədər qız mənə məni mənim müəlliməsi nisə niyə oğlan oğlu oldu ona onu onun oturub öz özü özünü rəqs səhər sənə sənin sonra soruşdu söz su tərəf tutub uşaq üstə üstündə üstünə üzü üzünə üzünü vaxt var yaxşı yavər yenə yerə yusif