Vaxt

adam ağ axı allah arıq arvad arvadı aşağı ayağa baxdı baxır belə biri bizim böyük bütün çıxdı çıxıb dedi deyir dəfə durub dünya düşdü elə əlini getdi gəldi gördü göy göyə gözləri gözlərini gün heç hələ hündür xas içində idi igid il iri iş keçib kənd kərəm kiçik kişi kişinin komandir kök qalxıb qar qara qədər qız mən mənə məni mənim nə nisə niyə oğlan oğlu oldu ona onu onun oturub öz özü özünü rəqs səhər sən sənə sənin sonra soruşdu söz su tərəf tutub uşaq üstə üstündə üstünə üzü üzünə üzünü vaxt var yaxşı yavər yenə yerə yox yusif