Üfürülmüş çırağın ruhu

ağır ah axı allah ancaq aşiq bax baş başqa belə bəlkə bilər biri bizi bizim budur burda burula bütün can daş deyər deyil deyir dəfə dörd dünya elə eləcə eşq əl fələyin gecə gedir gələn gələr gəlir göy göz gözlərini gül gün günü heç hələ içində içindən içinin indi insan işıq qafil qara qaranlıq qədər quş quşlar mənə məni niyə olan olsun olur on ona onun ölü ölüm ömrün ömür öz sarı sənə sərxoş səs səsi son sonra sonuncu söz sözün su şey üstə üstündə üz üzü üzündə üzünə üzünü vaxt var yaşıl yenə yer yoxdu yoxsa yol yorğun zaman