Poylu – beşiyim mənim

ağstafa allah ana anam ata azərbaycan baş başqa belə beşi bəlkə bəzən biri bizim böyük burda bütün can dedi deyil deyir deyirdi dünya dünyaya elə ey əl ən gah gedib getdi gərək gördüm göz gün haray heç hələ həsənzadə xanım idi insan köhnə kür qadın qaldı qalır qədim məndən mənə məni mənim millət mir nabat nazim nədir nəriman nizami oğlu olan olar oldu olsun olub olur ona onda onu onun orda öz özü poylu red sarayi səndən sənin sonra söz şah şair şairi şairin şeir tək ürək üstə üz üzə vaxt var vətən yaddaşimin yenə yer yi yoxdu yüz zuhuru