Mir Cəlal – Yuxu və külək

ağ ağacı ağaclar alma aparırlar azərbaycan bacılar bax baxdı baxırdı bakı balalar balalarını başına bərk bəs bizi bura buz çala dayan dedi deyə dəmir dilləndi düşdü düzəldib ehmal el elə eləyib etdi ədəbiyyatı gəlib gənclər gilədən gördü gözləyə gücü hara hava heç heyran həkim xallı xallıca içinə iri işıq kökə kökəni kulk küçəsi külək qara qaraca qarışqa qələm qələmin qış qızlar qoydular mayil mayildən mayilin meşədən mənə məsəlindən möhkəm myau nənə oxuya ona onları oturub pıçıldadı pişik pişiyə redaktor rəssamı salxım sanca səhər səs səsi soruşdular soyudu şəhərə tez titrəyə uşaq üstünə var verdi yavaş yerə yoxdur yuxu zənbilə w