Hüseynqulu Sarabski. Köhnə Bakı

adam ağ alıb ana arvad azərbaycan bakı baş başa başına başqa başlardı belə beş bəzən biri birinə birini birinin böyük bunu burada bütün camaat deyə deyərdi deyərdilər deyil dəfə dəstə edərdi edərdilər edir elə ev evə evin əl əli gecə gedib gəlib gəlin gərək gün hacı heç həmin xan idi kəblə kişi köhnə qara qayda qədər qız qızın mənə məni mənim molla nəfər novruzqulu oğlan oğlu olan olardı olsun on ona onların onu onun orada oyun oyunu öz özü özünü pul saat sarabski sənin sonra su şey tez uşağın uşaq üstə üstündə üstünə vaxt var vardı yaxşı yenə yerə zaman