Əli Vəliyev – Madarın dastanı

açdı adam adına ağrı ancaq ata atıcı ayı ayının baş başına başını başladı belə bərk bil bura burada bütün cavab ceyran çəkib çınqıllı çiçək çiçəklər çoban dağa dağın daşa davam dedi deyib deyil dəvə dəvənin durub edib elektron elə elədi gəldi gəlib gözlərini gün günəş halda heç xeyli xəbər idi ilanı insan kişi kitabxanasının kitabları köçərli kömək qədər lalə lalənin madar madara madarı madarın mənə məni mənim oğlan ona onu onun öz özü padşah padşahın respublika sağ səhər sənə sənin solmaz sonra soruşdu söz su şıqlı tapdıq tərəf tilsimli uşaq üstünə vaxt var verdi yanına yenə yerə yol yola zaman