Əli Vəliyev – Madarın dastanı

açdı adam adına ağrı ancaq ata atıcı ayı ayının baş başına başını başladı belə bərk bura burada bütün cavab ceyran çəkib çınqıllı çiçək çiçəklər çoban dağa dağın davam dedi deyib deyil dəvə dəvənin durub edib elektron elə elədi gəldi gəlib gözlərini gün günəş halda heç xeyli xəbər idi insan kişi kitabxanasının kitabları köçərli kömək qədər lalə lalənin madar madara madarı madarın mən mənə məni mənim nə oğlan ona onu onun öz özü padşah padşahın respublika sağ sən sənə sənin solmaz sonra soruşdu söz su şıqlı tapdıq tərəf tilsimli uşaq üstünə vaxt var verdi yanına yenə yerə yox yol yola zaman