Elçin seçilmiş əsərləri – IV cild (2)

adam ağ allah baba baxa baxdı baş başa başını başqa başladı bayandur belə beləcə bəs bil bilirdi bilmirdi birdən birə birinci böyük bundan bütün camaat cavan ceyran cür dedi deyil deyildi deyirdi dəfə dünyada dünyanın düşdü edirdi elə etdi əli ən əslində gecə gəldi gördü gözləri gözlərini gün heç həmin həmişə hiss xan xanın içində idi il indi iri keşiş keşişin kişi qara qarı qədər qəmərbanu qəmərbanunun qısır qoca mahmud mahmuda mahmudu mahmudun məhəmməd məryəm məryəmin mirzə müqəddəs olan oldu ona onu onun öz özü özünə özünü sofi sofinin sonra süleyman şah şey tamam təkcə uzun vaxt var yenə ziyad