ağır aşağı bakı bala başını bənnası böyümüşdü budur bunlar cavan cəlal çağırır çalışacağam dağlar danışacağı daş dayanmış dedi deyil dinib dizimdə düz düzəldi əl əmək əməkdən əməlindən əməyi gələcəyə gənci gəncləri gənclik görəndə görürdü gözümdə gözündə günüm heyrətdə il istəmişəm işdə işıq işləyəni kənd kərpic kərpickəsən kişinin küçəsi qara qarşısında qədər qəsrlərin qoca qocaman qocanın qolumda qoymuşdu qüvvət mala mənə mənim məyus mir mücəssəməsi müdrik nə nəsihəti oğlan oğlanı oğlanın olmadı olmasın onun öz paşayev peşə redaktoru ruzumu salıb sarayların sevincimi sözləri su şəhərlərin taqət tanrımdan tapmışam tutmuşdu ucalmış uşaqlar uşaqları utandı uzaq üzünə var yaman yaraşığım yaratmağa yolda yoluna