ağ axı ana ancaq bahar bax belə bəlkə bəzən bil bircə biri biz bizim böyük burda bütün dağ daş deyil deyir dost el elə əl ən fəqət gah gəl gəldi gəlir gərək göz gözəl gün günəş heç hələ həyat idi il ilk indi insan kim kür kürçaylı qar qara qədər qoy lakin məhəbbət mən mənə məni mənim min ndi necə neçə nə nədir nəğmə nsan oldu olsun olur ona onlar onu onun öz özü sanki sən sənə səni sənin siz son sonra söz şair uzaq ürək üstə vaxt var vətən yaxşı yaşıl yenə yer yerə yox yoxsa yol yüz zaman