adlı ağ aparsın azərbaycan baş bəlkə bircə böyüyürsən danış dənizdir dustaq dünya elə eşq ey eylər ədəbi fəhmi fəhminin fələk gecə gecələr gedənlərim gəldi gəncliyimin görüşəndə göy göyə göyərçin göylərdə göz gözlər gözüm gün gündə gündən heç hələ xəzri içrə işığında kaş kölgə qalıb qara qayıtmadı qədər qəm qəmli lqar mələyim mən mənə məni mənim mənimçün min misra nağıl necə nə nəfəs oğlan ol olan olub olur onu ölüm öz saat sakitcə sarı sən sənə səni səs son su sürünür şam tək tənha tənhasını ümid üzündə vaxt vaxtıdır yağış yağışam yandım yarı yarpaqlar yaşı yel yenə yerə yəqin yox yuxum