acıma adam ağaclar axı altında asıb belə bəlkə bənzər bi bilər bilmirsən biz bizdən buxara bundan bunun canlı çat deməli deyə dəli doğru dünyanın düz eynilə əl əlləri ətrafa gələn gəlirəm göz gözlərini gün gününü hələ xara ikən istəyirəm işığına işıqdan köhnə qalan qalar qan qar qara qarabağ qaranlıqda qədər qırış qoxusudur qoy mən mənə məni mi min nci neçə nə nədən olan olsun olur onlara onun ötrü öz özünü pullar ri sarı sevimli sənə səni sırğalar sonra şei şer şey şeyin tanrı tapşırammaz tavandan tez uça uşaq uzun üzü vaxtında var yaxın yarpaq yazdığım yenə yerdə yoxsa zaman zülmət