ağ ağır ana ancaq bahar bax balaca belə beş bəlkə bil biri böyük burda daş dedi deyə deyil deyir dəni dəniz dənizin dolu elə gah gecə gəldi gəlir gördüm göy göz gül gün günəş hanı hələ həyat id idi insan keçdi kim qan qara qədər qırmızı qoca layla mən məni mənim min ndi necə neçə nə nədir niyə nsan oldu olub olur on onu onun ölüm öz rəngli sanki sarı səhər sən sənə səni sənin səs səsi si son sonra tez tək torpaq uşaq uzaq var vardı yaxşı yana yaşıl yeddi yenə yeni yer yox yoxdur yol yolu yüz zaman