Tək işığın haləsi

adam adamın ah an ana artıq belə beləcə bəlkə biri biz boş bütün can canda canın demək deyə deyil deyirəm deyirsən dəfə dolu dua dünya elə eləcə eşq eşqə eyni ən əslində gecə gəlir görünür göy göyün göz gül gülün gün günün haqdan havada heç hələ həmişə içində ilk indi işıq kor könül qara qədər qoxulu quş mən necə nə olan olar olsun olur on ona onlar onun otuz ölü ölüm ölümün ömrün öz özünə özünü ruhun sarı sən son sonra söz sözün su şair şey üstə üstündə üzü üzündə üzünə vaxt vaxtın var yaşam yenə yerinə yəni yox zaman