adam adamlar ağac ağır alıb allah altında aman bax baş başqa belə bəs biri biz bizi bizim boş burda buynuz bütün çiçək dağ dalınca daş deyil dərdi durub dünya dünyanın eh eləbil ey əl ən gedim gedir getdi gəlib gəlir gərək görəsən görüm göz gül gün hansı hara haray harda heç heyf həmin içində idi könlüm qalan qalıb qar qara qədər qızıl qoy lap mən məni mənim min ndi olan olar olmaz olsun olub olur ömür öz payız sevgi sən səni sənin son sonra söz tək torpaq ümid ürəyim vaxt vallah var yaman yarpaq yaşıl yer yeri yox yoxdur yol