Bulanıq Dünya

adam ağır axı allah ancaq artıq arvad ayrı baxdı baş başa başını başqa belə bəhlul bizim böyük bunu bütün can ciddi çəkdi dedi deyil dəfə durna elə eləyirəm etdi əfsun əfsunun əl əlini ən fərid gəl gəldi gəlib göz gün heç hələ xanım xanımın xeyli xoş idi qadın qədər qız qoy qumaş lap mara mənə məni mənim məsim neçə nənə niyə ol oldu olsun olub ona ondan onu onun öz özü özünə özünü pis professor pul sağ saldı sənə səni sənin sonra soruşdu söz süsənbər şirin tamaşa telli tez üz üzünü vaxt var verdi yaxın yaxşı yana yenə yerə yoxdur