Azad Yaşar – Şeirlər

acıma adam ağaclar axı altında asıb belə bəlkə bənzər bi bilər bilmirsən birinci bizdən buxara bundan bunun canlı çat deməli deyə dəli doğru dünyanın düz eynilə əl əlləri ətrafa gələn gəlirəm göz gözlərini gün gününü hələ xara ikən istəyirəm işığına işıqdan kədər köhnə qalan qalar qan qar qara qarabağ qaranlıqda qədər qırış qoxuları qoxusudur qoy mənə məni mi min nci neçə nədən olan olsun olur onlara onun ötrü öz özünü pullar ri sarı sevimli sənə səni sırğalar sonra şei şer şey şeyin tanrı tapşırammaz tavandan tez uça uşaq uzun üzü vaxtında var yaxın yarpaq yazdığım yenə yerdə yoxsa zaman zülmət