Ağakərim Nafiz Şirvani – Divan

ağakərim aləm aləmdə belə bil bülbül can cə çeşmi dəhrdə dəxi dəm dil edər edib elə eşq eşqin etdi ey eylə eylər əə əəə əl ən fa fə genə gə gəl gəldi gər gərçi gətir gör gül güli gün həzəc içrə idi ilatü ilatün ilən ilün kim könlüm könül qan qədər qəm lə li lü lün mə məf məfa mən mənə məni mənim min müftəilün müzare nafiz nafiza nafizi necə neçə nə nəzirə ol olan oldi oldum olmaz olsa olsun olub olur on onun öz rəməl saqi sən sənə səni şə tə tək ulü ulün uu var yar yox zülfün